woestijnbloem-HitFix

We krijgen regelmatig de vraag of we bepaalde onderwerpen vermijden op Woestijnbloem. Het antwoord is: nee. Wel zullen we niet snel iets negatiefs over de Islam of de sjeiks schrijven. Maar daar is ook geen reden voor. De sjeiks in de Emiraten zijn goed voor hun mensen en ook de expats hebben weinig te klagen. En al is de VAE islamitisch, de mensen zijn tolerant en er is vrijheid van godsdienst.


Toch merk je zo nu en dan dat niet alles is toegestaan. Bepaalde boeken en tijdschriften die niet stroken met de normen en waarden mogen niet in Dubai verkocht worden, zoals magazines ‘voor de man met rode oortjes’. In westerse bioscoopfilms wordt zonodig geknipt. En af en toe zie je in een boek of tijdschrift dat iemand in de weer is geweest met een zwarte markeerstift of pen.

Zo had Domien laatst een populair psychologisch boek gekocht (Why Men Don't Have A Clue & Women Always Need More Shoes).

Door het hele boek heen waren al te expliciete foto’s en bepaalde woorden - voor ons onschuldig en/of wetenschappelijk, maar in de VAE ongepast - onzichtbaar gemaakt. Zie foto’s.
Deze vorm van censuur is even wennen, zeker voor ons Hollanders, maar ook wel grappig.

We zijn even een week in Nederland geweest. Het was natuurlijk - zeker voor ons - ijskoud, maar omdat we het druk hadden, kwamen we toch nauwelijks buiten. Binnen stond de verwarming lekker hoog, terwijl buiten de zoveelste bui naar beneden viel.

Visite en verjaardagsfeestjes (want zowel Yvonne als Sophie waren jarig) vulden veel van de tijd, maar ook met winkelen hadden we het druk. Want al wonen we in het winkelwalhalla van de wereld, toch kijken we graag voor kleren in de vaderlandse winkels. En kopen we bekers, placemats en tassen met oud-Hollandse motiefjes. Leve de Hema (ja, hoe kan het ook anders als expats) en andere Hollandse winkels.
En dus landden we zaterdag met goedgevulde koffers weer op Dubai Airport. Helaas met flinke vertraging.

Wat ons weer opviel, is hoe luxe we leven in Dubai. Of eigenlijk hoe gemakkelijk. Hier hoeven we niet zelf te tanken, vaak niet zelf onze aankopen in tassen te doen, niet zelf het winkelwagentje terug te brengen. Zelfs niet bij de kassa zelf de pinpas in het apparaatje te steken. Toen een van ons in Nederland in de supermarkt gedachteloos de pinpas aan de caissière wilde overhandigen, deinsde het meisje achteruit en riep ontsteld: “Wat moet ik daarmee?”

Eenmaal weer thuis in Dubai ging de airconditioning meteen aan in plaats van de verwarming. Keken we niet naar de zoveelste bui, maar naar de hoopjes zand die de zoveelste zandstorm van dit seizoen had veroorzaakt. En dronken we koud water uit de waterkoeler in plaats van warme koffie en chocolademelk. Maar het was heel leuk om weer even in Nederland te zijn, als voorproefje voor de zomer!